Sıkıntılı günler. Sıkıntılı zamanlar. Geçen Cuma 40 dolar yattı hesabıma. Yarın $850 yatacak. Önümüzdeki Cuma da böyle bir şey olacak çünkü bu hafta da bok gibi.

Bir de 30 Ocak’ta ufak bir kaza yapmıştım geri geri giderken, park ederken, onun da maliyeti şimdi hesaplandı daha, $3000’mış. Onu da kesecekler işte her hafta $500 falan.

Tırda en ufak kaza zaten birkaç bin dolar.

Bu hafta da Pazartesi öğlen yük aldı. Ama yük ağır çıktı. Tartıya gitmem yarım saat, dönmem yarım saat. Bir daha ayarladılar yükü, bir daha tartıya gittim, bir sürü zaman kaybı.

Bir de Atlanta’dayım, Atlanta trafiği, kaç saat de trafikte kaldım.

Kredi kartımı orada bir restoranda unutmuştum, onu da almaya gittim, iyice arşa çıktı zaman kaybı. Artık varacağım yere geç kalacağım garantiydi, e bir de gecenin ortasıydı, üstüne bir de uyudum. Neyse gideceğim yer de zaten sabah erkenden kapanıyormuş. İşte erken saatlerde alıyorlar yükleri sadece. Onu bekledim, bir gece öyle geçti.

Bir sonraki yük de iptal olmadı da, normalde Salı akşam alacaktım yükü, ilk yük anlattığım gibi olunca, Salı akşam alacağım yük de Pazartesi sabahına kaldı.

Pazartesi sabahı aldım 2. yükü, fakat bu sefer de ikinci yükü yetiştiremedim. Bir nevi imkansızdı zaten. Bu da Walmart yükü. Walmart da çok titizdir bu konularda. Geç kaldın mı süründürür.

İşte geç kaldım ve sürünüyorum. Çarşamba akşamı vermem gereken yükü geç kaldığım için bekletiyorlar. Cumartesi akşamı alabiliriz diyorlar. Gitti mi 3 gün boşa? Çöp oldu mu 3 gün daha? Öyle işte.

Bir de reefer’ın yakıtı bitiyor diye… Bak şimdi geldim en yakın Pilot Truck Stop 35 mil ötede. Küçücük bir yer bir de burası. Ama karşıda bir yer var Allah’tan orada park ettim. Gece yemek de bulamadım aç aç yattım. Sabah uyandığımda hava ısınmıştı. Havalar ısındı mı başım fena ağrıyor. Bugün bütün gün işkence gibi geçti.

Truck Stop’ta yer var diye sürüp park ettim. Sonra reefer’ın yakıtı bitecek diye aklıma geldi. Akşamı bekledim. Akşam oldu şimdi. İki pompa var zaten burada, hazır boşken pompalar, yakıt aldım. Gece gece artık park yeri imkansız, hatta benim çıktığım yeri bile doldurmuşlar iki dakikada, gerçi doldurmasalar da bu kalabalıkta geri park etmeye yanaşmazdım. Yine geldim dün geceki yere park ettim.

Tır insanı hayattan bezdirir. Para olunca her şeye katlanıyorsun da, para olmayınca en ufak şey batmaya başlıyor. Çok zor zamanlardan geçiyoruz.